1) Ειχες απο μικρη το ονειρο να γινεις τραγουδιστρια;

Πριν να το έχω εγώ το όνειρο το είχε η μαμά μου .Η οποία είχε πολύ ωραία φωνή αλλά δυστυχώς οι εποχές εκείνες ήταν πολύ δύσκολο να πεις ότι θες να γίνεις τραγουδίστρια .Η γιαγιά δεν την άφηνε οπότε μέσα από μένα είδε το όνειρο της να πραγματοποιείτε.Είχε πολύ καλή φωνή η μαμά μου αλλά και η γιαγιά μου

 

2) Τοσα πολλά χρονια στις πιστες εχεις τοσες εμπειριες πες μας πως διασκεδαζε ο κοσμος τοτε πως ήταν γενικα ολα;

Ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα από ότι γίνετε τώρα .Καταρχάς τότε ήταν τα μπουζούκια ήταν οι μεγάλοι χώροι υπήρχε και άνεση να μπούνε μέσα σε αυτά τα μαγαζιά.Ήταν άλλος τόπος για διασκέδαση ντυνόντουσαν καλύτερα από ότι σήμερα πιο σεμνά τιμούσαν και είχαν σεβασμό προς τον καλλιτέχνη αλλά και ο καλλιτέχνης επίσης ήτανε πιο βαριά ντυμένοι από ότι σήμερα γιατί ξεκινάω τώρα το ντύσιμο, αυτό μου ήρθε τώρα στο μυαλό .Τότε ξεκίνησαν από γαρδένιες και μετά το έκαναν γαρίφαλα γιατί δεν συνέφερε το πρώτο μέρος στα προγράμματα απαραιτήτως το πρώτο μέρος με μοντέρνο κι μετά το λαΪκό ενώ τώρα ξεκινάει από την αρχή έτσι λίγο το μοντέρνο λαικό. Κάποια μαγαζιά έχουν γυρίσει πάλι και κρατάνε έτσι λίγο στο πρώτο μέρος μοντέρνο όπως γινότανε παλιά γιατί η μόδα ξέρεις σε όλα τα επίπεδα πάει κι έρχεται.Και στο ντύσιμο και στο μαλλί και στα πάντα εγώ βλέπω πολλά πράγματα ξαναγυρίζουν.Έχω κάτι ρούχα τα οποία έχουν κάτι τεράστιες βάτες και θέλω να τις βγάλω μα μην τις βγάλεις είναι η τελευταία μόδα οι βάτες κοίταξε να δεις λέω που ξαναγυρίζουμε στα παλιά.Γιατί δεν ξαναγύρισε η Disko τώρα ; τα παλιά τραγούδια; Γύρισαν τα παλιά και κάποιοι καλλιτέχνες που στη δεκαετία του 60 και του 70 τραγουδούσαν disko τώρα έχουν ξαναγυρίσει και βρίσκονται και τραγουδούν όχι πια ίσως στα πολύ μεγάλα μαγαζιά αλλά στα κλαμπάκια τα πιάνο μπαρ πραγματικά φιλοξενούν αρκετά από αυτά τα ονόματα με μικρά οικονομικά σχήματα φυσικά.

 

3) Το 1975 σε μια συνεργασια σου με τον Ρόμπερτ Ουίλλιαμς πήρατε το Α΄ βραβείο στο 14ο Φεστιβάλ Θεσ/νίκης με το τραγούδι του Ουίλλιαμς «Σαν ένα όνειρο». πες δυο λογια !

 

Είχε ξεκινήσει το φεστιβάλ Θεσσαλονίκης από το 73 με την ηλεκτρονική εποχή του Κωνσταντάρα το 74 με τις καμπάνες πάλι ένα τραγούδι του Δημήτρη Κωνσταντάρα του δημοσιογράφου και από και κει και πέρα του 75 είπαμε ένα τραγούδι του Ρόμπερτ Ουίλιαμ και με το τραγούδι το Ζω ένα όνειρο ρεπερτόριο πιασμένοι χέρι χέρι πήραμε το βραβείο.

 

4) Τραγουδι χορος υπκριτικη εχεις κανει τα παντα. τι σου αρεσει πιο πολυ απο ολα αυτα ;

Το τραγούδι εννοείτε γιατί μέσα από το τραγούδι υπάρχει κάθε κίνηση και κάθε διάσταση σε όλα δηλαδή και θέατρο είναι το τραγούδι και χορός είναι το τραγούδι τα πάντα.Ακόμα και να ξέρεις να παίζεις η να χορεύεις όλα είναι μέσα στο τραγούδι τίποτα δεν πάει χαμένο.

 

5) Μιλησε μας για την σημετοχή σου στη Ευρονισιον αξεχαστες στιγμες σωστά;

Αχ ήτανε τέλεια αξέχαστες στιγμές κανείς δεν περίμενε ότι θα κάνει τόσο μεγάλο πάταγο αυτό το τραγούδι και πριν γιατί η προετοιμασία ήταν ωραία αλλά και μετά για πόσα χρόνια τώρα κάθε χρόνο έχουνε να λένε πάντα όλοι γι'αυτή την πετυχημένη συμμετοχή της Ελλάδας στη Eurovision .Και τα ρούχα και τα πάντα ήταν υπέροχα τα είχε όλα δεν του έλειπε τίποτα.Είναι ένα από τα τραγούδια που και σήμερα να πήγαινε θα είχε ξανά επιτυχία .

 

 

 

6) Εχεις άγχος κι αν ναι πως το αντιμετοπιζεις; Σε εχουν στηρήξει άτομα απο το οικογενειακο σου περιβάλον οι και φιλοι στην επιτυχια σου αυτή;

Έχω άγχος ΝΑΙ ..Δεν το αντιμετωπίζω ( γέλια) είμαι πολύ τελειομανείς και αυτό δυστυχώς με έχει κάνει να έχω πολύ άγχος .Αυτό είναι η αλήθεια... Και ιδίως όταν κάπου εμφανίζομαι και θέλω να βάλω τα δυνατά μου και να παρουσιάσω τον καλύτερο μου εαυτό εκδηλώνεται με πολυλογία (γέλια) δηλαδή μιλάω πάρα πολύ ανάμεσα στα τραγούδια.Μου αρέσει όμως να έχω και πολύ επικοινωνία με τον κόσμο.Δεν κάνω τίποτα προσποιητό είμαι ο εαυτός μου και όλους τους βλέπω καλοπροαίρετα.Και ξέρεις καμιά φορά όταν εσύ δίνεις αγάπη ζεστασιά και αλήθεια και ο άλλος μπορεί έτσι λίγο να κινήσεις τη χορδή αυτή γιατί όλοι οι άνθρωποι θέλουμε μέσα μας να γελάσουμε και να ανταποκριθούμε αλλά είναι μαζεμένοι όλοι και συγκρατημένη γιατί έχει ανθρώπους που δεν είναι ειλικρινείς .Πιστεύω ότι όλοι έχουμε μια πλευρά μέσα μας όλος ο κόσμος θέλει να συνεισφέρει . Η Μητέρα μου με στήριξε πάρα πολύ και η θεία μου .Ο πατέρας μου ήταν στην αρχή πάρα πολύ αρνητικός γιατί φοβόταν επειδή πήγαινα σχολείο τι θα γίνει μ τα μαθήματα αλλά στο τέλος όταν είδε τι βαθμό είχα βγάλει και πέρασα και το σχολείο με 16 και 8 δωδέκατα γύρισε κι έγινε και φαν μου (γέλια) .

 

7) Τι ειναι αυτο που σου λυπει αυτη τη στιγμή ;

 

Θα ήθελα να έχω ένα μικρό χώρο εδώ στη Γλυφάδα στον τόπο που είμαι πολλά χρόνια τώρα και μεγάλωσαν και τα παιδιά μου εδώ όπου να μπορούσα να ήτανε δικός μου χώρος να ήταν ένα καλλιτεχνικό στέκι ένα Αρτ Γκάλερι έτσι να μπορούσα μέσα από κει να περνάω την τέχνη σε διάφορες μορφές της .Ένα μικρό χώρο που να φιλοξενώ από Ποιητές από Ζωγράφους και φυσικά να υπάρχουν και μουσικές βραδιές με πολύ όμορφα τραγούδια όπου εκεί θα μπορούσε να τραγουδάει και η κόρη μου θα μπορούσε να είχε κάποια εξαιρετική κουζίνα να είναι πολύ επιλεκτική και να βάλω τον Γιο μου αντί να είναι στην Γενεύη μόνιμα και να ναι Σεφ σε καλύτερο ξενοδοχείο εκεί να ήταν στο δικό του μαγαζί και να δουλεύει για λογαριασμό ο ένας του άλλου αλλά με της Ελλάδας τις προδιαγραφές δεν είχα την τύχη να το κάνω.Κι εδώ που πριν 2 χρόνια που θα έριχνα την γροθιά στο μαχαίρι και θα έλεγα το ξεκινάω ήρθανε αυτοί οι δύσκολοι και δεν το αποφασίσαμε για ανοίγματα τέτοια!

 

 

8) Μια ευχουλα για το Super stars! 

Θέλω να σου πω ότι είσαι πολύ γλυκιά εσύ Διονυσία μου και θέλω να το αντιληφθεί αυτό ο κόσμος και να στο ανταποδώσει γιατί βλέπω ότι πραγματικά είσαι ένα πολύ γλυκό άτομο και που το αξίζεις .Εύχομαι κάθε μέρα να αυξάνετε το κοινό σου κι εσύ μέσα από αυτό να παίρνεις δύναμη και να δίνεις τον καλύτερο εαυτό σου και την καλύτερη ενημέρωση προς όλα τα επίπεδα .